U okviru medijskog projekta „Aranđelovački vremeplov: Legende, ljudi, događaji“, naša medijska kuća vraća se ličnostima koje su svojim delima ostavile neizbrisiv trag u istoriji Aranđelovca i Šumadije. Među njima posebno mesto zauzima Slobodan Minić, narodni heroj čije ime i danas živi u sećanju zajednice, ali i u svakodnevnom životu grada kroz institucije koje ga sa ponosom nose. Ova hronika nastala je sa ciljem da se, kroz dokumentovano i novinarski obrađeno svedočanstvo, osvetli život jednog čoveka čija je lična sudbina neraskidivo povezana sa borbom za slobodu i društvenu pravdu.

U kolektivnom sećanju Aranđelovca i šire Šumadije, ime Slobodana Minića zauzima posebno mesto – ne samo kao istorijska činjenica, već kao simbol vremena u kojem su se sudbine ljudi lomile između potčinjenosti i otpora. Rođen 16. januara 1920. godine u selu Banja, nadomak Aranđelovca, u siromašnoj seljačkoj porodici, Slobodan Minić odrastao je u sredini u kojoj su nepravda i borba za goli opstanak bili deo svakodnevice. To je bilo vreme u kojem se rano učilo šta znači rad, ali i šta znači nepravda.

Još kao mladić, Minić je pokazivao izraženu društvenu svest i sklonost ka idejama koje su obećavale jednakost i slobodu. Upravo u tom predratnom periodu, obeleženom političkom nestabilnošću i socijalnim raslojavanjem, sazrevala je njegova odluka da se aktivno uključi u borbu za pravednije društvo. Godine 1940. postaje član Komunističke partije Jugoslavije, povezujući se sa levo orijentisanom omladinom svog kraja i ulazeći u krug ljudi koji su verovali da se društvo može i mora menjati.

Slom Kraljevine Jugoslavije u Aprilskom ratu 1941. godine za Slobodana Minića nije značio povlačenje, već jasan izbor. Bez oklevanja se priključuje partizanskom pokretu, koji u Šumadiji ubrzo postaje jedan od ključnih stubova otpora. Njegova politička zrelost, hrabrost i lični autoritet brzo su prepoznati, te biva postavljen za komesara 8. čete Prvog šumadijskog partizanskog odreda. U toj ulozi učestvovao je u svim borbama koje je odred vodio, deleći sudbinu boraca na terenu i noseći odgovornost političkog i moralnog vođstva.

Nakon povlačenja partizanskih snaga ka Sandžaku, Minić se vraća u rodni kraj, svesno preuzimajući jednu od najopasnijih uloga – ilegalni politički rad. Delujući u okviru Okružnog komiteta KPJ za Kragujevac, a potom kao sekretar Sreskog komiteta Partije za Orašački srez, postaje jedan od ključnih organizatora narodnooslobodilačkog pokreta u ovom delu Srbije. Njegov rad nije bio ograničen samo na političko delovanje; on je podrazumevao stalno kretanje, organizovanje, povezivanje ljudi i održavanje duha otpora u uslovima brutalnih represalija.

Posebno se istakao u borbama protiv četničkih formacija, među kojima se pamti razbijanje četničkog odreda „Korać“ u selu Duškovci kod Požege, u novembru 1941. godine. Učestvovao je i u obnavljanju Prvog šumadijskog partizanskog korpusa „Milan Blagojević“ na Bukulji, jednoj od ključnih tačaka partizanskog organizovanja u Šumadiji. Sa svojim saborcima borio se protiv ljotićevaca u Rabrovcu, nedićevaca u Darosavi, kao i protiv nemačkih jedinica, žandarma i bjelogardejaca u Trešnjevici, ostavljajući snažan trag u istoriji ovog kraja.

Kada je Prva šumadijska brigada u novembru 1943. godine krenula ka Sandžaku, Slobodan Minić ostaje u Šumadiji, zadužen za sprovođenje zaključaka vojnopolitičkog savetovanja na Bukulji i učvršćivanje partijskih rukovodstava po srezovima. Bio je to posao koji se obavljao u tišini, daleko od fronta, ali sa podjednako velikim rizikom i odgovornošću.

Njegov život tragično je prekinut 10. februara 1944. godine u selu Vrbica, gde se skrivao zajedno sa Milićem Radovanovićem i Miloradom Ilićem. U iznenadnom napadu četnika i ljotićevaca, Slobodan Minić je ubijen. Imao je samo 24 godine. Ipak, njegova smrt nije označila kraj ideje za koju se borio. Naprotiv, ona je postala deo kolektivnog pamćenja i simbol žrtve za slobodu.

Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 9. oktobra 1953. godine, Slobodan Minić proglašen je za narodnog heroja. Time je njegovo ime trajno upisano u istoriju, ali i u identitet kraja iz kojeg je potekao. Danas, gotovo vek od njegovog rođenja, ova hronika ne govori samo o jednom čoveku, već o generaciji koja je u najtežim vremenima izabrala otpor, verujući da sloboda nema cenu.

Slobodana Minića izabrali smo kao jednu od centralnih ličnosti projekta „Aranđelovački vremeplov“ zato što njegova biografija objedinjuje sve ključne vrednosti koje ovaj projekat želi da sačuva – hrabrost, odgovornost, žrtvu i duboku povezanost sa lokalnom sredinom. Njegov život, iako kratak, predstavlja snažno svedočanstvo o vremenu u kojem su pojedinci bili spremni da lične sudbine podrede borbi za slobodu i dostojanstvo zajednice.

Izbor Slobodana Minića ima i dodatnu simboliku. Njegovo ime danas nosi Ekonomsko-ugostiteljska škola u Aranđelovcu, ustanova sa kojom naša medijska kuća ostvaruje dugogodišnju i sadržajnu saradnju. Na taj način, prošlost i sadašnjost se prirodno povezuju – heroj Narodnooslobodilačke borbe postaje most ka savremenim generacijama koje kroz obrazovanje, znanje i rad nastavljaju da grade zajednicu.

Uvrštavanjem Slobodana Minića u ovaj projekat, želeli smo da podsetimo da istorija Aranđelovca nije sastavljena samo od datuma i događaja, već od ljudi čije su odluke oblikovale tok vremena. Ova hronika zato nije samo pogled unazad, već i poziv da se vrednosti slobode, solidarnosti i odgovornosti prepoznaju i neguju i danas.

medijski sadržaj broj:2

naziv projekta:„Aranđelovački vremeplov: Legende, ljudi, događaji“

Ovaj projekat je sufinansiran iz budžeta Opštine Aranđelovac, stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.

Projekat sufinansiraju:Agencija Braf-medijska kuća I FM i Opština Aranđelovac.

Glavni i odgovorni urednik i autor:Peđa Filipović

Producent:Dejan Petrović